Translate

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019

Πολιτική Ανάλυση Δημοσκοπήσεων. Ποιός και Γιατί ?


Οι δημοσκοπήσεις είναι κυρίως
ένα εργαλείο των κομμάτων για να διαμορφώσουν γνώμη για την ρητορική και τις πολιτικές που εφαρμόζουν ή πρόκειται να εφαρμόσουν.

Η μεν Κυβέρνηση λαμβάνει υπόψη της
τις αντιδράσεις της κοινωνίας για την πολιτική που εφαρμόζει,
η δε αντιπολίτευση διαμορφώνει
την πολιτική της ρητορική ανάλογα με τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Αναπροσαρμόζει θέσεις και συνθήματα με κύριο σκοπό να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς να χρειάζεται και να εφαρμόσει..

Όταν δε βρισκόμαστε στην Ελλάδα,
τα πράγματα λειτουργούν ακόμη πιο χαλαρά για την αντιπολίτευση, από την στιγμή που ο αντιπολιτευτικός λόγος και τα συνθήματα, δεν αξιολογούνται από θέση ευθύνης της διακυβέρνησης της χώρας, αφού ο λόγος απέχει από την πράξη.
Η Κυβέρνηση είναι αυτή που κατ’ εξοχήν ενεργεί και αποφασίζει, είτε την αλλαγή πολιτικής της σε διάφορα θέματα, είτε περιμένει τον χρόνο να φανούν τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησε.
  
Χωρίς να θέλω να  κουράσω με νούμερα, αλλά να διαπιστώσουμε μαζί  την τάση της κοινωνίας βλέποντας κάποιες δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος τόσο για την  Νέα Δημοκρατία , όσο και για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλά και ποια κόμματα μπαίνουν με ασφάλεια στην Βουλή και ποια μένουν με ασφάλεια έξω από αυτή.

ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 21 – 24 %                      alco 20,40 %
Ν.Δ. 27,80 – 31 %                        alco 26,90 %
Χ.Α. 08 - 09,70 %                         alco 06,00 %
Κ.Κ.Ε. 07 – 09 %                          alco 05,80 %
ΚΙΝ..ΑΛ.  05,40 - 06,50 %            alco 04,60 %
Εκτός Βουλής φαίνεται να βρίσκονται, εφόσον δεν ξεπερνούν το 3%
τα πάρα κάτω κόμματα, με εξαίρεση την
ΈΝΩΣΗ ΚΕΝΡΩΩΝ  02 %                           alco 03,00 %  & την
ΛΑΊΚΗ ΕΝΩΤΗΤΑ                                      alco 02,90 %,
ενώ δεν φαίνεται να έχουν τύχη
ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΛΥΣΗ  02,30 – 02,50 %           alco 01,60 %
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ  01,60 %
ΑΝ.ΕΛ. 01 - 01,50 %                                alco 01,40 %
ΠΛΕΥΣΗ 01,40 – 01,50 %
ΠΟΤΑΜΙ 01 - 01,30 %                              alco 01,50 %
ΕΠΑΜ 01,30 %

ΑΛΛΟ 04,80%                                          alco 07,50 % - Το σύνολο των κόμματων κάτω του 01 %
ΑΠΟΧΗ 05,80%                                        alco 08,50 %
ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ 05,10%                         alco 18,20 %

Αξίζει να σημειωθεί η συσπείρωση των δύο μεγάλων κομμάτων :
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με την συσπείρωση του στο 46%, ενώ
η  Ν.Δ. με την συσπείρωση της στο 85%
καθώς σε δημοσκόπηση που διενήργησε η alco σε ερώτημα,
εάν Κυβερνούσε η Ν.Δ., τα πράγματα θα ήταν Καλύτερα ή χειρότερα απ’ ότι σήμερα ;
Απάντησαν
ΙΔΙΑ – 42 %
Χειρότερα – 30 %   δλδ Ίδια ή Χειρότερα – 72 %
Καλύτερα – 21 %
Δ.Ξ. – Δ.Α.    07 %

Α Ν Α Λ Υ Σ Η
Η ψαλίδα μικραίνει σε 7 % για άλλες δημοσκοπήσεις και για την alco στο 6,50 %
Αυτό σημαίνει πως στην Ν.Δ. ενώ έχει χτυπήσει ταβάνι η συσπείρωση της, σε επίπεδα προεκλογικά, έχει αρχίσει η αποσυσπείρωση.

Διαπιστώνει εύκολα κάποιος,  ότι
η ελληνική κοινωνία παρ’ ότι βρίσκεται στο 10ο χρόνο οικονομικής κρίσης και ύφεσης έχει καλά αντανακλαστικά ως μέσο όρο απέναντι στο εφικτό και το ανέφικτο, την διαπλοκή και την διαφάνεια,  στο ψέμα, την υποκρισία  και την αλήθεια, την ειλικρίνεια.

Ο μ.ο. της ελληνικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται επαρκώς ότι
δεν πρόκειται για οικονομική κρίση, αλλά για οικονομικό πόλεμο. Έναν πόλεμο που έχει δημιουργήσει η ηγεμονική Γερμανία και οι μέχρι σήμερα πολιτικές που εφαρμόστηκαν, τόσο σ’ όλη την Ευρώπη, όσο ιδιαίτερα στην Ελλάδα από τις μέχρι το 2014 πολιτικές,  της Νέα Δημοκρατία του Α. Σαμαρά και συνεχίζει να υπερασπίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλου και τις Κυβερνήσεις των συνεργασιών τους.  

Η Ν.Δ. με Πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, Αντιπρόεδρο τον Άδωνη Γεωργιάδη
δηλώνει ξεκάθαρα μια ακροδεξιά πολιτική που ακολουθεί , ενώ παράλληλα υπερασπίζεται  τα συμφέροντα  της Κατακτητικής επί σειρά ετών  Γερμανίας.
Έχει αφήσει απέξω  από το κόμμα τους Καραμανλικούς και Κεντρώους, την λεγόμενη αστική και μικροαστική τάξη.
Η Ν.Δ. εμφανίζει μια ξεκάθαρη πολιτική
που στρέφεται πλέον σε μια Ακροδεξιά παράταξη ακολουθώντας το ρεύμα των δεξιών Ευρωπαίων, χάνοντας ολοένα και πάρα πάνω τον πολιτικό της προσανατολισμό.
Ενώ βρίσκεται στο μεγαλύτερο σημείο συσπείρωσης της, αγγίζοντας το  85%, δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει την δυνατότητα της, επειδή η ελληνική κοινωνία δεν εμπιστεύεται, ούτε τα πρόσωπα της ηγεσία της, ούτε την πολιτική της.

Αρκεί να δούμε το κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας,
που δεν είναι παρά οι τοπικές κοινωνίες, Δήμοι και κοινότητες !
Στους περισσότερους δήμους της χώρας λείπουν οι υποψηφιότητες  Δημάρχων στελεχών της Ν.Δ., ενός κόμματος που αναζητά την διακυβέρνηση της χώρας. 
Από αυτό και μόνο διαπιστώνει κάποιος ότι δεν υπάρχει η ανάλογη αποδοχή στην βάση της κοινωνίας.

Η ελληνική κοινωνία δεν αποδέχεται
ούτε την  φιλογερμανική πολιτική που ας μην γελιόμαστε, επί χρόνια πληρώνει με σκοπό να σώσει τις Γερμανικές Τράπεζες, αλλά ούτε μια ψευδεπίγραφη εθνικιστική πολιτική.

Αυτό άλλωστε φαίνεται και από την διάσπαση διαφόρων και πολλών Πατριωτικών κομμάτων που δεν έχουν καμία τύχη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ η Χρυσή Αυγή παραμένει το μοναδικό κόμμα της ακροδεξιάς σταθερό και με ανοδική πορεία καταλαμβάνοντας την 3η θέση. 

Από την άλλη,  ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., απέδειξε με την επιλογή του Νίκου Κοτζιά, στο Υπουργείο Εξωτερικών, ότι
η Πατριωτική συνείδηση και Πίστη δεν είναι προνόμιο των δεξιών παρατάξεων μόνο, εφαρμόζοντας μια υπεύθυνη εξωτερική πολιτική για την χώρα, που στηριζόταν στην αξιοπιστία της χώρας, σεβόμενη τις Διεθνής Συμβάσεις και την ισορροπία των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, Ισραήλ και Κύπρου, διασφαλίζοντας την ισορροπία και στο Μεσανατολικό, αναβαθμίζοντας την χώρα μας και πάλι σε κύριο ρόλο ρυθμιστή.  
Ας θυμηθούμε την εξωτερική πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, κρατώντας τις ανάλογες ισορροπίες και παρ’ όλες τις ενοχλήσεις από τους γείτονες, ποτέ δεν βρεθήκαμε στην δυσάρεστη θέση να χάσουμε κάτι.

Αυτό συμβαίνει και σήμερα και προσμετρείται με θετικό πρόσημο στην Κυβέρνηση, έχοντας συσπείρωση που μόλις αγγίζει το 46%ενώ
ο Αλέξης Τσίπρας, πλέον κάνει ουσιαστικό άνοιγμα προς τον Κεντρώο χώρο,
είτε βρίσκεται προς την δεξιά, είτε προς τα αριστερά, θέλοντας να φτιάξει το Νέο μοντέλο της  Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όπως αυτή υπάρχει στην Ευρώπη και απέναντι σε κάθε κατακτητική διάθεση της Ηγεμονικής Γερμανίας.    
Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και
ο Πρόεδρος του Κινήματος Ιδεών και Πράξης ¨Πράττω¨, Νίκος Κοτζιάς, που δημιούργησε από το 2012, έχοντας μια επιτυχημένη πορεία στα Εθνικά θέματα όσο και στην επίτευξη του στόχου της  χώρας έξω από τα μνημόνια, όσο του αναλογεί, με σκοπό πλέον την  ανεξάρτητη  εσωτερικά οικονομία, βασισμένη στην ανάπτυξη προϊόντων, σε  πρωτογενή παραγωγή, βιομηχανική, αλλά και την αξιοποίηση γεωπολιτικών πόρων και στρατηγικής.

Τέλος θα πρέπει επισημάνω, ότι
οι δημοσκοπήσεις έχουν γίνει μετά την ¨Συμφωνία των Πρεσπών¨ και
προβλέπεται να υπάρχει μάχη μέχρι τέλους για να φανεί ο τελικός νικητής των εκλογών κι αυτός που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού.

Συνοπτικά τα κύρια θέματα που θα επηρεάσουν και θα καθορίσουν τον νικητή των εκλογών :
1. Τα θετικά της Συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί είδη η αρνητική αντίδραση έχει καταγραφεί, καθώς μένει να αξιολογηθεί  η δημαγωγική  μεταστροφή της Ν.Δ.
2. Η αξιολόγηση της αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδος στην Κυπριακή & Ελληνική Α.Ο.Ζ.
3. Η επίτευξη της Συμφωνίας να περάσει ο Αγωγός από τα Ελληνικά εδάφη, που συνδέεται με την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν.
4. Εάν θέλουμε να συνεχίσουμε μια πολιτική φιλοαμερικάνικη ή πρέπει να στραφούμε σε μια φιλογερμανική πολιτική, που προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
5. Εάν θέλουμε ένα Δωρεάν Σύστημα Υγείας  ή αυτό που προτείνει η Ν.Δ. Ιδιωτικό.  
6. Μείωση φορολογικών συντελεστών.
7. Τα κόκκινα δάνεια και η προστασία των Ελληνικών κατοικιών.        
8. Η αύξηση του κατώτερου μισθού.

Όλα αυτά θα αποτελέσουν την εκλογική ταμπακιέρα και των δύο μεγάλων κομμάτων στις Εθνικές εκλογές, ενώ μένει να αποδειχθεί κατά πόσο μπορεί να γυρίσει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η Κυβέρνηση με πολλαπλά λάθη και χειρισμούς που η μεσαία τάξη δεν αντέχει πλέον !    
           
Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος